اثر کشت مخلوط ذرت و ماش سبز بر عملکرد، نسبت برابری زمین و برخی از ویژگی های کیفی علوفه

به منظور مطالعه اثرات کشت مخلوط ذرت و ماش سبز بر وزن خشک و برخی از ویژگی های کیفی علوفه، آزمایشی در تابستان سال های 1385 و 1386 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گرگان به صورت بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار اجرا شد. در این آزمایش از بذر ماش محلی گنبد و ذرت هیبرید سینگل کراس550 استفاده شد. آزمایش دوازده تیمار خالص و مخلوط را به صورت ذرت خالص با کنترل علف های هرز، ذرت خالص بدون کنترل علف های هرز، افزایش 10،20، 30، 40 و50 درصد ماش به ذرت، جایگزینی ماش به جای 25، 50 و 75 درصد ذرت، ماش خالص با کنترل علف های هرز و ماش خالص بدون کنترل علف های هرز شامل می شد. در سال 1386، درصد ماده خشک قابل هضم، درصد کربوهیدرات های محلول در آب و درصد خاکستر بیشتر از سال 1385 و درصد پروتئین، درصد فیبر غیرقابل حل در شوینده های اسیدی و عملکرد پروتئین کمتر بود. بین تیمارهای مخلوط نیز از نظر کلیه صفات مورد بررسی اختلاف بسیار معنی دار وجود داشت. تیمار کشت خالص ذرت با کنترل علف های هرز دارای بیشترین عملکرد علوفه (88/14 تن در هکتار)، درصد ماده خشک قابل هضم (14/78) و درصد کربوهیدرات های محلول در آب (41/32) و کمترین درصد پروتئین خام (45/8)، درصد فیبر غیرقابل حل در شوینده های اسیدی (87/17) و درصد خاکستر (27/4) بود. کمترین عملکرد علوفه (32/4 تن در هکتار)، درصد ماده خشک قابل هضم (36/66)، درصد کربوهیدرات های محلول در آب (17)، درصد خاکستر (8/8) و میزان پروتئین (8/0 تن در هکتار) به تیمار کشت خالص ماش بدون کنترل علف های هرز تعلق داشت. تیمار کشت خالص ماش با کنترل علف های هرز دارای بیشترین درصد پروتئین (63/18) بود. بیشترین عملکرد پروتئین به تیمار افزایش 50 درصد ماش به ذرت تعلق داشت. اثر متقابل سال×کشت مخلوط در مورد عملکرد علوفه در سطح پنج درصد و در مورد عملکرد پروتئین در سطح یک درصد معنی دار شد. با توجه به معنی دار نشدن اختلاف عملکرد دو تیمار کشت خالص ذرت بدون کنترل علف های هرز و تیمار کشت مخلوط افزایش 50 درصد ماش به ذرت و بالاتر بودن عملکرد پروتئین تیمار کشت مخلوط افزایش 50 درصد ماش به ذرت که در نهایت موجب افزایش کیفیت علوفه شد، این تیمار به عنوان بهترین تیمار معرفی می گردد.